Mayıs 2024’de deniz anası teması ile sona eren İlk Molokai denemesinden hemen sonra yeni rotam belliydi; Kuzey Kanalı.  İskoçya ile İrlanda aranda yaklaşık 34-35 kilometrelik bu parkur gerçekten çok zor. İskoçya-İrlanda arasında sıkışıp kalan okyanus, güçlü akıntılara sahne oluyor. Sert rüzgarlar ve ani değişen hava koşulları bu olumsuz etkileri daha da artırıyor. Rüzgarı, sanki içinde buz kürecikleri varmış gibi hissediyorsunuz ce canınızı yakıyor. Su sıcaklığı, yaz aylarında 12 dereceler civarında seyrediyor. Yaz dediysem bu kadar işte. Bizdeki gibi 40 dereceleri aramayın. Oranın da yazı böyle yapacak bir şey yok.  Eylül ayı aslında geçiş için pek uygun değil. Ama hep diyorum ya; Ocean’s 7, dilediğiniz zaman  dilediğiniz yerde okyanus geçebileceğiniz bir meydan okuma değil. Her kanalda sıra var, yüzlerce yüzücü slot bekliyor, tekne ve uzman kaptan sayısı sınırlı. Bu nedenle gelen slotu ya kabul edip şansını deneyeceksin: ya da bir-iki yıl daha beklemeyi göze aşacaksın.  Ben ne yaptım sizce, Deliler Sınıfı Başkanı olarak tabi ki

Cook Boğazı ile birlikte Ocean’s 7 parkurlarından dördü geride kalmış ve artık finale doğru kulaç atmaya başlamıştım. Molokai, Kuzey Kanalı ve Tsugaru ile artık yıllardır süren zorlu seriyi tamamlayabilecek noktaya ulaşmıştım.  Molokai veya uluslararası adıyla Kaiwi, Ocean’s 7’nin gerçekten en zorlu etabı. Molokai ile Oahu arasındaki 42 kilometrelik parkur, ani ve güçlü akıntılar nedeniyle 50-55 kilometreleri geçiyor, okyanus adeta yaptığınız tüm hesaplamaları boşa çıkarmak için fırsat kolluyor. Yerliler buraya boşuna ‘Kemik Kanalı ’adını vermiyor. Akıntıları aşabilecek güce ve hıza sahipseniz bu kez devreye köpekbalıkları, deniz anaları, balinalar giriyor. Bu nedenle de dünyanın en zor yüzme kanallarından biri olarak kabul ediliyor. Molokai Kanalı geçişim aslında müthiş başladı. Teknede tecrübeli kaptanım, ayrıca annem ve yüzme şampiyonu eşim Egor, suda ben. Tarihi Mayıs 2024… İlk kilometreler, benim gibi hızlı ve güçlü bir yüzücü için hiç de zorlu değildi. İnanılmaz yüzüyor, her kulacımda karşı karaya biraz daha yaklaşıyor, her şeyi geride bırakıyordum. Sanırım bu şekilde 10 saate yakın yüzdüm, yüzdüm,

Ocean’s 7’de üç kanal geride kalmış artık finale doğru kulaç atmaya başlamıştım. 2024 Mart ayındaki hedefim, Cook oldu. Yeni Zelanda’nın kuzey ve güney adaları arasındaki 22.5 kilometrelik bu parkur.  Kağıt üzerinde epey kolay görünüyordu aslında. Ancak saat 19.00’da suya girdikten kısa bir süre sonra beklemediğimiz bütün deniz şartlarıyla karşılaştık. Gerçekten şartlar çok ama çok ağırlaştı. Soğuk ve şiddetli dalgalar nedeniyle zorlanmaya başladım. Su sıcaklığı 13 derece civarında olmasına rağmen rüzgar bu etkiyi artırmaktan hiç de çekinmiyordu.  Saatler geçiyor ve şiddetli soğuk her yerimi ele geçiriyordu. Güneş doğduktan sonra ise fırtına çıktı. Fırtına beklentisi alıyorduk zaten ama oraya kadar gidip saatlerce yüzdükten sonra artık dönüş yoktu benim için. Çünkü bir daha gelme şansım da yoktu.  Bir yandan üşüyor diğer yandan bana destek verenleri düşünüyordum. Umudumu kaybetmemek için tüm gücümle kulaç atıyordum ve tam o esnada bir albatros belirdi gökyüzünde. Üzerimde dolanıyor, karaya doğru kanat çırpıyor, sonra tekrar geri geliyordu. Yol gösteriyordu bana adeta. Tekrar her

Cebelitarık, Ocean’s Seven parkurları arasındaki en kısa olanı. Tarifa-Morocco arası. Avrupa’dan Afrika’ya. İki kıta arası yüzmek… Kısa dediysem 26 kilometre işte. Bu nedenle inanılmaz bir sıra var ve bazen slot için yıllarca beklemek zorunda kalıyorsun.  İlk başvurumu 2018’de ‘Herhangi bir yıl herhangi bir tarih’ diye yazarak yapmıştım. Yıllar geçiyor ve ancak hiçbir yanıt alamıyordum ki 2023’de şimdiki eşim Egor ile birlikte İtalya’dayken RedTop Swim ekibindeki antrenörüm, Cebelitarık hedefi olan bir yüzücüsüne eşlik edebilecek hızda bir sporcu aradığını yazdı bana.  İstediği hız, saatte 3.5 kilometreydi ki bu mesafeyi antrenmanlı olup olmadığına bile bakmadan yüzecek sayılı delilerden biriydim sanırım ben de. Cebelitarık için beş yıl daha beklemeyi göze almamalı ve bu slotu kaçırmamalıydım. İtalya’da olduğumu gören İngiliz antrenörüm;  “Nasılsa oradan yakın, geçersin “dedi.  Yemin ederim temel fıkrası gibi

Nesrin Olgun, Manş Denizi’ni 1979 yılında geçmişti. Tam 38 yıl sonra 2017’de Manş’ın kıyısına yaklaşıp suya baktığımda tam bir bilinmezlik bekliyordu beni. Okyanus geçmek… Karanlık suya atladım. Tam beş saat sonra soğuk, sinsi bir yılan gibi sardı bedenimi. Her yerimi ısırıyor, tarifsiz acılar yaşıyor, bir yandan ağlıyor, diğer yandan yüzmeye çalışıyordum. Gözlüklerimin içi tuzlu ve yakıcı göz yaşlarım ile dolmuştu. Siz hiç uçsuz bucaksız okyanusta tek başınıza ağladınız mı… Çok zor bir duygu… Başetmek mümkün değil. Korkuyordum. 20’lerinde bir gençtim daha. Denizde frizby oynamak varken ben kapkaranlık bir suda ağlıyordum. Hani üşüyünce yorganı iyice üzerinize çekersiniz ya ben de bonemi alnıma doğru çekip biraz daha devam ettim. Hakem Keith, üzerindeki montu çıkarıp tişörtle kaldı ve bana cesaret vermeye çalıştı. Sonra bir dubaya gülen surat çizip bana doğru fırlattı. İlk kez o zaman güldüğümü hatırlıyorum.  Ama hiç bir şey fayda etmiyordu ve ben değil ama vücudum 7. saatin sonunda pes etti. İşte o gün karaya ayak bastığımda okyanusla konuşmanın sihrini

Manş geçişi sonrası yorulmuş, yıpranmış ve geçirdiğim duygusal iniş çıkışlar nedeniyle kendimi iki yıl inzivaya çekmiştim. Hedefim 2020’de Catalina’yı geçmekti. Los Angeles ile Santa Catalina arasında, yaklaşık 35 kilometrelik bir parkur ve Triple Crown aşamalarından biriydi Catalina. Hem bu kanalı geçen hem de Triple Crwon sahibi olan ilk Türk kadın olacaktım. Okyanus ile konuşup hallederdim ama bu kez karşımda çok daha ciddi bir sorun vardı; COVID 19. Her şey bir anda iptal oldu. Dünya ve ben eve kapandık. Bir yıl boşa geçti ve tim slotlar sonraki yıla kaydı. Çünkü; uzun mesafe denemeleri birer “challenge” yani meydan okuma ‘dır. Deneme yapmak için fiziksel fit olduğunuzu göstermeniz, ilgili federasyona yazmanız, teknelerinden yer almanız gerekir. Avantajlı ve avantajsız - havanın kötü veya daha kötü olduğu - zamanlar vardır. Sporcular bunları tutmaya çalışır. İsteyen herkes, istediği zaman gelip okyanus geçemez.  Bu nedenle 2021’de iptal etmek zorunda kaldığım slotları 2022’de kendi seçmediğim tarihte kabul etmek zorunda kaldım. Oceans 7, bireysel