Cook Boğazı, 2024

Ocean’s 7’de üç kanal geride kalmış artık finale doğru kulaç atmaya başlamıştım. 2024 Mart ayındaki hedefim, Cook oldu. Yeni Zelanda’nın kuzey ve güney adaları arasındaki 22.5 kilometrelik bu parkur. 

Kağıt üzerinde epey kolay görünüyordu aslında. Ancak saat 19.00’da suya girdikten kısa bir süre sonra beklemediğimiz bütün deniz şartlarıyla karşılaştık. Gerçekten şartlar çok ama çok ağırlaştı. Soğuk ve şiddetli dalgalar nedeniyle zorlanmaya başladım. Su sıcaklığı 13 derece civarında olmasına rağmen rüzgar bu etkiyi artırmaktan hiç de çekinmiyordu. 

Saatler geçiyor ve şiddetli soğuk her yerimi ele geçiriyordu. Güneş doğduktan sonra ise fırtına çıktı. Fırtına beklentisi alıyorduk zaten ama oraya kadar gidip saatlerce yüzdükten sonra artık dönüş yoktu benim için. Çünkü bir daha gelme şansım da yoktu. 

Bir yandan üşüyor diğer yandan bana destek verenleri düşünüyordum. Umudumu kaybetmemek için tüm gücümle kulaç atıyordum ve tam o esnada bir albatros belirdi gökyüzünde. Üzerimde dolanıyor, karaya doğru kanat çırpıyor, sonra tekrar geri geliyordu. Yol gösteriyordu bana adeta. Tekrar her şeyi sıfırlayıp devam ettim. 

Albatrosun izinde metreleri birer birer geçmeye başladım ama karaya doğru yaklaştıkça şiddetli soğuk yeniden gücünü göstermeye başladı. Karayı gördüğüm anda eşim Egor da atladı suya ve bana moral vermek için yüzmeye başladı. Bir yandan birbirimizle konuşuyor diğer yandan karaya kulaç atıyorduk. 

Ve bitti. Aniden… Karaya ayak bastık. Titriyor, konuşamıyordum. Yanımda getirdiğim Türk bayrağını elimde tutuyor ancak açmayı akıl edemiyordum. Bir an bayrağa sarındım. Egor geldi yanıma. Birbirimize sarıldık. Dev dalgalarla mücadeleden ve soğuktan bayılmışım.

10 saat 14 dakika. Kabus gibi. Ama sonunda bu kanalı geçen ilk Türk ünvanı harika bir duygu…